Μια νίκη βάλσαμο και ορισμένοι λόγοι για να αισιοδοξείς…

Η θέληση και το «πρέπει» υπερτέρησαν της κόπωσης. Διότι δεδομένα ο Ολυμπιακός είχε πολύ μεγαλύτερο «πρέπει» από τον Άρη, καθώς μία ακόμη απώλεια βαθμών, θα τον βύθιζε στην εσωστρέφεια και θα τον κρατούσε εκτός διεκδίκησης. Οι «ερυθρόλευκοι» κατάφεραν να περάσουν από το «Κλεάνθης Βικελίδης», παίρνοντας με μία από τις ευκολότερες εκτός έδρας νίκες τους τη φετινή σεζόν.

Για να έρθει αυτό το τρίποντο, ο Ολυμπιακός έκανε ορισμένα ορθολογικά πράγματα μέσα στο χορτάρι, κυρίως στο πρώτο ημίχρονο. Ένα 45λεπτο μεστό, στο οποίο μπήκε από το ξεκίνημά του πολύ δυνατά, πήρε τα ηνία και έβαλε γερές βάσεις για να πάρει τη νίκη. Η στόχευση ήταν ξεκάθαρη. Οι γραμμές είχαν μικρές αποστάσεις, ο Ολυμπιακός δεν είχε χαμηλά μέτρα στο γήπεδο σε σχέση με άλλα ματς, ενώ με συντονισμένο πρέσινγκ δεν επέτρεπε στον Άρη να βγάλει την μπάλα σωστά από την άμυνά του. Με αρκετές πλαγιοκοπήσεις και το ένα από τα δύο εξτρέμ να συγκλίνει πάντα προς τα μέσα, το σύνολο του Κάρλος Καρβαλιάλ άρχισε να πατάει περιοχή και να γίνεται επικίνδυνο.

Το γκολ ήρθε νωρίς, με τον Ναβάρο να βρίσκεται επιτέλους στο σωστό σημείο και να βρίσκει δίχτυα μετά την άστοχη έξοδο του Χουτεσιώτη. Ο Ολυμπιακός δεν έβαλε φρένο, πήρε ψυχολογία και άμεσα ήρθε το δεύτερο τέρμα με το πέναλτι του Ροντινέι και τις τελικές να είναι 4-0 σε εκείνο το σημείο. Οι Πειραιώτες συνέχισαν να έχουν τον απόλυτο έλεγχο, να δημιουργούν και να απειλούν. Αλεξανδρόπουλος και Ζέλσον, οι οποίοι ήταν μαζί με τον Ροντινέι οι κορυφαίοι της ομάδας του, είχαν τις επόμενες στιγμές και το ημίχρονο βγήκε σβηστά και με προβάδισμα νίκης.

Το δεύτερο μέρος είχε παρόμοια εικόνα, αλλά από το 65’ και έπειτα, η απόδοση του Ολυμπιακού έπεσε. Η κούραση ήταν δεδομένη και αυξήθηκε από τη στιγμή που ο Κάρλος Καρβαλιάλ ζήτησε από τους παίκτες του να πρεσάρουν ψηλά στο γήπεδο, αλλά στη συνέχεια δεν πήρε τις απαραίτητες βοήθειες που θα ήθελε από τους παίκτες που πέρασε στο ματς. Ο Ποντένσε αντικατέστησε τον Ζέλσον, αλλά δεν έκανε ούτε το… 1/3 του συμπατριώτη του, ο Καμαρά δεν κατάφερε να αντικαταστήσει το πρέσινγκ και τις μεταβιβάσεις του Αλεξανδρόπουλου. Παρόλα αυτά, απειλή προς την εστία του Πασχαλάκη δεν υπήρξε και το γκολ ήρθε από το πουθενά, απλά για να προσθέσει σασπένς στο φινάλε.

Ο Ολυμπιακός πήρε μια νίκη βάλσαμο, την οποία χρειαζόταν όσο τίποτα άλλο. Ήταν κάτι παραπάνω από απαραίτητη ώστε να επανέλθει η ηρεμία και μέχρι την επόμενη Κυριακή και το εντός έδρας ματς με τον ΠΑΣ, να ακολουθήσει η ενίσχυση στο κέντρο της άμυνας. Το μεγαλύτερο κέρδος του ήταν ότι διατηρήθηκε στο -6 από την κορυφή και θα περιμένει το αποτέλεσμα του ντέρμπι στην Τούμπα. Και ο Καρβαλιάλ προσπαθεί να αρχίσει να μοντάρει την ομάδα του, ενόψει και των ευρωπαϊκών υποχρεώσεων που έχει σε λιγότερο από ένα μήνα.

Ο Πορτογάλος, στον οποίο ασκείται έντονη κριτική, έχει τα καλά του και τα στραβά του όπως κάθε προπονητής. Πρέπει, όμως, να του καταλογιστεί το ότι δεν φοβάται να αφήσει «ονόματα» στον πάγκο, να την ψάξει αρκετά πριν κατεβάσει την ενδεκάδα του. Συνήθως δεν παίρνει κάτι από τις αλλαγές του, οι οποίες είναι τις περισσότερες φορές πάνω σε αλλαγές προσώπων και όχι διάταξης.

Σήμερα, ο Καρβαλιάλ μπορεί να χαμογελά για τον Ζέλσον Μαρτίνς. Η εμφάνισή του γεννά αισιοδοξία και μπορεί να θεωρηθεί ως μια ένεση ποιότητας, αφού μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή υψηλού επιπέδου. Ο Αλεξανδρόπουλος έχει βαλθεί να αποδείξει πως ο Ολυμπιακός πρέπει να πληρώσει τη ρήτρα του το καλοκαίρι, ο Ροντινέι πως πρέπει να του γίνει πολυετής ανανέωση. Ο Μασούρας δικαιωματικά αξίζει την επέκταση του συμβολαίου, ο Πασχαλάκης το ίδιο και οι μεταγραφές που έρχονται, θα κάνουν δεδομένα τους «ερυθρόλευκους» πολύ καλύτερους.

Ο Ολυμπιακός έβγαλε επιτέλους χαρακτήρα, έκανε μια εμφάνιση που χάρισε αισιοδοξία και πήρε μια μεγάλη νίκη. Καλείται να χτίσει πάνω σε αυτή και να κάνει ένα ντεμαράζ, το οποίο θα τον φέρει πιο κοντά στην κορυφή, ενόψει και των playoffs…

Follow @giorgostsanakas